Boky Faharoan'ny Makabeo

Toko faha-7

¹ Nisy koa olona fito mirahalahy, nosamborina miaraka amin-dreniny; ary notadiavin'ny mpanjaka hoterena hihinan-kenan-kisoa, noraran'ny lalàna, izy ireo, ka nokapohina natao hoto tamin'ny kotopia aman-kozatr'omby.

² Niteny tamin'ny anaran'izy rehetra ny iray taminy nanao hoe: Inona no tadiavinareo ary inona no tianareo ho fantatra avy aminay? Vonon-ko faty izahay, toy izay hamadika ny lalan'ny razanay. ³ Nisafoaka ny mpanjaka, ka nandidy ny hanokoana ny lapoaly amam-bilany. Vantany vao nafana mahamay ireo, ⁴ dia io niteny tamin'ny anaran'izy rehetra no nasainy tapahina ny lelany, hodirana ny lohany, tapahina eo imason'iretsy rahalahiny sisa sy ny reniny ny tongotr'aman-tanany. ⁵ Nony voabory manontolo toy izany io, nasainy natao teo akain'ny afo mbola miaina ihany sy nendasina teo amin'ny lapoaly. Ilay mihahaka lasan-davitra eo ny fofona avy eo amin'ny lapoaly, izy mirahalahy avy mbamin'ity reniny kosa nifamporisika samy ho faty an-kerim-po. ⁶ Marhiratra ny Tompo Andriamanitra, hoy izy ireo, ary mangoraka antsika marina tokoa izy, araka ny voalazan'i Moizy, ao amin'ny tonon-kira milaza an-kitsiloha mananatra an'Israely hoe: Hamindra fo amin'ny mpanompony izy. ⁷ Toy izany no nahafatesan'ilay voalohany, dia nampandrosoina hampijalina ny faharoa. Nohodirana ombam-bolony aloha ny lohan'io, dia nanontaniana izy raha mety hihinana henan-kisoa, alohan'ny hampijalina azy amin'ny rantsam-batany rehetra.

⁸ Namaly io tamin'ny tenin-drazany nanao hoe: Tsia, ka dia niaritra fampijaliana torak'ilay voalohany koa izy. ⁹ Hoy izy nony efa ho tapitra ny ainy: Hianao tsy misoro-doza izao manala anay amin'ny fiainana ankehitriny; fa ilay mpanjakan'izao tontolo izao kosa, hanangana anay ho amin'ny fiainana mandrakizay; fa maty noho ny tsy fivadihana amin'ny làlany izahay. ¹⁰ Nanarakaraka io, nampijalina indray ny fahatelo. Vao nasain'ny mpamono nataony, dia natrangany niaraka tamin'izay ny lelany, nahinjiny tsy aman-tahotra ny tànany,

¹¹ ary nolazainy an-kerim-po mahate-hidera izao: Ny Lanitra no nahazoako ireto rantsam-batako ireto; noho ny lalàny anefa tsy ataoko ho zavatra ireto: ary avy aminy no antenaiko hahazoana an'ireto indray, indray andro any. ¹² Na ny tenan'ny mpanjaka, na ireo nanotrona azy, dia samy gaga avokoa tamin'ny herim-pon'io tovolahy io, fa tsy nahoany akory izay fijaliana. ¹³ Maty io, dia fijaliana torak'ireo ihany koa no nahatra amin'ny fahefatra.

¹⁴ Hoy izy, nony efa hiala aina: Sambatra izay matin'ny tànan'olombelona manam-panantenana avy amin'Andriamanitra, fa hatsangany amin'ny maty! Fa raha hianao kosa, dia tsy mba ho amin'ny fiainana ny fitsangananao amin'ny maty. ¹⁵ Nentina indray ny fahadimy, dia nampijaliana. Fa nibanjina ny mpanjaka io, ka nanao hoe:

¹⁶ Na dia olona mety maty aza hianao, dia manam-pahefana amin'ny olombelona, sy manao izay tianao. Aza ataonao anefa, fa afoin'Andriamanitra ny firenenay. ¹⁷ Fa hianao kosa, hahita ny fahefany lehibe, sy ny hampijaliany anao mbamin'ny firenenao. ¹⁸ Nanarakaraka an'io, dia nentina ny fahenina. Hoy izy nony efa ho faty: Aza mamita-tena foana hianao, fa izahay ihany no nitarika izao loza izao hanjò ny tenanay, noho ny nanotanay tamin'Andriamanitra ihany, ka niharan'ny loza mahatalanjona.

¹⁹ Hianao anefa aza mihevitra ny ho afa-potsiny rahefa sahy niady tamin'Andriamanitra. ²⁰ Mahagaga mihoatra izay azo lazaina, sy mendrika fahatsiarovana manehoeho ilay reniny, fa nahita ireto zanany fito mirahalahy maty tanatin'ny indray andro monja; nefa notohanan'ny fanantenana ao amin'ny Tompo izy dia nahazaka izany tamin-kerim-po.

²¹ Samy namporisihiny tsirairay avy izy ireo tamin'ny fitenin-drazany ary feno hevitra mendrika indrindra izy, ka ny halemem-behivavy tao aminy, dia notohananay herim-pon-dehilahy. ²² Dia hoy izy tamin'izy ireo: Tsy fantatro izay nisehoanareo tao an-kiboko; tsy izaho no nanome fanahy amam-piainana anareo; tsy izaho no nanambatra ny foto-javatra iforonan'ny vatanareo. ²³ Noho izany, ny Mpahary izao tontolo izao, izay namorona ny olombelona hatramin'ny nahaterahany, sy manapaka ny fihavian'ny zavatra rehetra, dia mbola hamerina aminareo ny fanahy amam-piainana, noho ny famindram-pony, satria noho ny fitiavanareo ny lalàny no anaovanareo tsy ho zavatra ny tenanareo ankehitriny. ²⁴ Nataon'i Antiokosa fa tsiratsiraina izy, ary noheveriny ho fanazimbana azy ireo teny ireo. Raha mbola velona ihany ilay faralahy, dia sady namporisihiny io no nampanantenainy tamin-pianianana, fa hataony tonga sambatra sy manan-karena raha mahafoy ny lalàn'ny razany, dia horaisiny ho sakaiza ary homeny raharaha ambony.

²⁵ Tsy nasian-drazazalahy raharaha akory anefa ireo fanolorana ireo; ka ny reniny no nantsoin'ny mpanjaka sy nasainy nanome hevitra mahavonjy an'ity zatovo. ²⁶ Namporisihiny ela ravehivavy vao nanaiky hitaona an-janany. ²⁷ Nihilana teo aminy izy no sady nanaraby an'itsy mpanjaka masiaka, ka dia niteny tamin'ny fitenin-drazany hoe: Mamindrà fo amiko, anaka, izaho nitondra anao sivy volana tato an-kiboko, nampinono anao telo taona, nikarakara anao, namelona sy nanabe anao hatramin'izao taonanao izao. ²⁸ Ka mihanta aminao aho jereo ny lanitra sy ny tany, diniho izay rehetra ao aminy, ary fantaro fa Andriamanitra no nahary izany tamin'ny tsinontsinona, ary toy izany no nahazoan'ny taranak'olombelona fisiana. ²⁹ Aza matahotra ity mpamono, mbà mendrika an'ireo rahalahinao, ka ekeo ny ho faty mba hahitako anao miaraka amin'ny rahalahinao, raha mby amin'ny andron'ny famindram-po. ³⁰ Mbola miteny eo izy, dia hoy razazalahy: Fa inona no andrasanareo? Tsy ekeko ny didin'ny mpanjaka, ny didin'ny lalàna nomen'i Moizy ny razanay no ekeko.

³¹ Ary hianao izay fototr'izao loza rehetra mamely ny Hebrio izao, dia tsy ho afa-mandositra ny sandrin'Andriamanitra. ³² Fa izahay no mijaly, dia noho ny fahotanay, ³³ ary ny Tomponay izay velona, na maneho vetivety ny hatezerany aminay aza hahafaizany sy hananarany anay, dia mbola hihavana amin'ny mpanompony indray. ³⁴ Fa hianao kosa, ry ilay mpankahala ny fivavahana sy mahavanon-doza indrindra amin'ny olombelona rehetra, aza dia tafahoatra miavonavona foana, na mitoky foana manao hevi-dravina, raha manainga tànana hamely ny mpanompon'Andriamanitra, ³⁵ fa hianao akory tsy mbola afa-nandositra ny fitsaran'Andriamanitra, mahefa ny zavatra rehetra sy mitandrina azy rehetra. ³⁶ Ny rahalahinay izao, vao avy niaritra fampijaliana mandalo, dia nahazo ny fihavanan'Andriamanitra ho amin'ny fiainana mandrakizay, fa hianao kosa amin'ny fitsaran'Andriamanitra, dia hivesatra ny sazy tandrifin'ny fiavonavonanao. ³⁷ Raha ny amiko kosa, torak'ireo rahalahiko koa, dia afoiko ny aiko amam-batako noho ny lalàn'ny razako ary ihantako Andriamanitra mba hiantra faingana ny vahoakany, fa hitondra anao amin'ny fijaliana amam-pangirifiriana kosa, hiekenao fa izy irery no Andriamanitra; ³⁸ ary enga anie ka hianina amiko sy amin'ireo rahalahiko ny fahatezeran'ny Tsitoha, izay mirehitra amin'ny firenenay manontolo an-drariny. ³⁹ Nentin-katezerana loatra ilay mpanjaka ka nasiany mafy noho ireo taloha aza ity, fa tsy zakany izany vingavingain'olona. ⁴⁰ Toy izany no nahafatesan'ity zazalahy madio tsy voalotom-panompoan-tsampy akory sy nametraka ny fitokiany rehetra tamin'ny Tompo. ⁴¹ Farany, dia maty nanarakaraka ireo zanany koa reniny.

⁴² Ampy ireo ny amin'ny fisoronana sy ny halozan'i Antiokosa safatsiroa aman-tany.