Boky Voalohan'ny Mpanjaka

Toko faha-17

¹⁷ Tatý aorian'izany kosa, nandraiki-narary ny zana-dravehivavy tompon-trano, ary mafy dia mafy ny aretina, ka efa tsy nisy fofon'aina intsony taminy.

¹⁸ Dia hoy ity vehivavy tamin'i Elia: Inona akory moa no raharahako aminao, ry olon'Andriamanitra? Moa ny hamelona ny fahatsiarovana ny fahotako, sy ny hahafaty ny zanako va no nahatongavanao tatý amiko? ¹⁹ Ary hoy ny navaliny azy: Atolory ahy ny zanakao. Dia nalainy ny zaza teny an-trotroan-dravehivavy, ka nentiny any amin'ny efi-trano ambony nitoerany, sy nampandriny teo am-parafarany. ²⁰ Dia niantso an'ny Tompo izy, nanao hoe: Iaveh Andriamanitra ô, dia nampidi-doza ho amin'ity mpitondratena itoerako ity va hianao, ka hahafaty ny zanany va? ²¹ Ary niampatra intelo tamin'ny zaza izy, sady niantso an'ny Tompo nanao hoe: Iaveh Andriamanitro ô! mifona aminao re aho, mba ampodio aminy indray ny ain'ity zaza ity! ²² Nohenoin'ny Tompo ny feon'i Elia, ka nody taminy indray ny ain'ilay zaza, dia tonga velona indray izy. ²³ Ary noraisin'i Elia ny zaza, nampidininy avy any ambony rihana ho ao an-trano, dia natolony an-dreniny, ary nataon'i Elia hoe: Inty fa velona ny zanakao. ²⁴ Ka hoy ravehivavy tamin'i Elia: Fantatro amin'izao fa olon'Andriamanitra tokoa hianao, ka marina ny tenin'ny Tompo ao am-bavanao.