Bokin'i Joba
Toko faha-14
1 Ny olona tera-behivavy, dia vitsy andro iainana, sady vontom-pahoriana.2 Mitsimoka, dia jinjaina hoatra ny voninkazo izy; Lasa miala tsy mijanona hoatra ny aloka.
3 Amin'izy io anefa no ampihiratanao ny masonao, izy no entinao hifandahatra aminao amin'ny fitsarana!
4 Iza no mahay mamorona madio avy amin'ny maloto? Tsy iza, tsy iza.
5 Raha voaisa ny andron'ny olombelona, raha naraikitrao ny isan'ny volany, raha nametra faritra tsy hihoarany hianao,
6 avilio tsy hijery azy ny masonao mba hisy hitsaharany, mandra-pankafiziny ny fiafaran'ny androny toy ny mpikarama.
7 Ny hazo mbola manan-kantenaina, na voatapaka aza izy, mbola mety hiha-maitso, ary miteraka solofony tsy an-kijanona.
8 Na efa antitra ao anaty tany aza ny fakany, na maty ao anaty vovoka aza ny fotony,
9 raha vao mahazo rano izy, dia mihamaitso, dia misandrahaka toy ny tanora vao nambolena.
10 Fa ny olona kosa maty, dia miampatra eo, rahefa miala aina izy, dia aiza moa?
11 Ny rano an-kamory mihalevona, ny ony miharitra, dia maina.
12 Toy izany koa ny olona mandry, dia tsy miarina intsony, raha mbola eo koa ny lanitra tsy hahatsiaro intsony izy, ary tsy hofohazina amin'ny torimasony.
13 Endrey! raha mba mety manafina ahy any amin'ny fonenan'ny maty mantsy hianao, ka hampiery ahy any mandra-pahafaky ny hatezeranao, hilaza amiko izay fetr'andro hahatsiarovanao ahy indray!
14 Raha mba velona indray mantsy ny olona nony efa maty izy! handrasako amin'ny andro rehetra anjara fiambenako izay hahatongavan'izay hisolo ahy.
15 Hiantso hianao amin'izay, ary izaho kosa hamaly anao; ary mba hanina ny asan'ny tananao hianao.
16 Nefa indrisy, fa hianao ankehitriny manisa ny diako, mibandrina ny fahotako hianao.
17 Voaisy tombo-kase ny kitapo misy ny fahadisoako, nasianao loko ny tsy fahamarinako.
18 Ny tendrombohitra miletsy sy mihalevona, ny vatolampy afindra hiala amin'ny toerany,
19 ny rano mandavaka vao, ny onjany tondraka manindao ny vovo-tany: toy izany no andravanao ny fanantenan'ny olombelona.
20 Aonganao tsy hiarina izy, dia lasa; lazoinao ny tavany, dia alefanao izy.
21 Omem-boninahitra ny zanany, tsy fantany izany; voaetry ireny, tsy hitany akory.
22 Ny nofony tsy mahatsiaro afa-tsy ny fijaliany ihany, ny fanahiny tsy mitaraina afa-tsy amin'izay manjo azy.