Ny Salamo
Toko faha-137
1 Teo amoron'ny onin'i Babilona, dia nipetraka sy nitomany izahay, nahatsiaro an'i Siona.2 Teo amin'ny hazo malahelo eo an-dohasahany, no nahantonay ny harpanay.
3 Fa teo izahay dia nangatahan'ireo nitana anay am-pahababoana, hanao hiram-pivavahana sy hira fiderana; nangatahin'ireo mpampahory anay hira fifaliana izahay: Manaova hiran'i Siona ho anay hianareo.
4 Hataonay ahoana no fihira ny hiran'ny Tompo any an-tanin'ny olona hafa firenena?
5 Na oviana na oviana raha manadino anao aho, ry Jerosalema, aoka hanadino tsy hahetsika ny tànako ankavanana!...
6 Aoka hiraikitra amin'ny lanilaniko ny lelako, raha mitsahatra ny mihevitra anao aho, raha tsy Jerosalema no ataoko loha laharana amin'ny fifaliako!
7 Tsarovy, ry Iaveh, ireo taranak'i Edoma, fony tamin'ny andron'i Jerosalema, dia hoy ireny: Ravao! ravao! izy, hatramin'ny fotony!
8 Ry zanakavavin'i Babilona voatolotra ho amin'ny fandringanana, sambatra izay hamaly anao, araka ny ratsy nataonao taminay.
9 Sambatra izay hisambotra sy hanorotoro, ny zanakao madinika amin'ny vato!