Baiboly

• Hamaky baiboly
• Ny boky rehetra
• Fitadiavana

Epistola Voalohan'i Md. Paoly Ho An'ny Korintiana

       ¹Ampahatsiaroviko anareo, ry rahalahy, ny Evanjely notoriko taminareo, izay noraisinareo, sy niorenanareo, ²ary hahazoanareo famonjena, raha tànanareo araka ny nitoriako azy taminareo; afa-tsy raha hoe ninonino foana hianareo. ³Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan'ny zavatra voalohany indrindra, araka ny nandraisako azy: maty noho ny fahotantsika ny Kristy, araka ny Soratra Masina; ⁴dia nalevina izy, sy nitsangana tamin'ny andro fahatelo, araka ny Soratra Masina; ⁵ary niseho tamin'i Sefasy, vao tamin'ny roa ambin'ny folo. ⁶Manaraka izany dia niseho tamin'ny rahalahy tsy omby diman-jato izy, ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan'ireny, fa ny sasany ihany no efa nody mandry. ⁷Rahefa izany, dia niseho tamin'i Jakoba izy, vao tamin'ny Apostoly rehetra. ⁸Ary faran'izy rehetra, mba nisehoany koa aho, dia izaho izay toy ny tsy tonga volana. ⁹Fa ambany indrindra amin'ny Apostoly aho, ary tsy mendrika hantsoina hoe Apostoly akory aza, satria nanenjika ny Eglizin'Andriamanitra aho; ¹⁰saingy ny fahasoavan'Andriamanitra no naha-toy izao ahy. Tsy foana tao amiko anefa ny fahasoavana, fa niasa bebe kokoa noho izy rehetra aho; na tsy izaho, fa ny fahasoavan'Andriamanitra niaraka tamiko. ¹¹Koa izany àry no torinay, na izaho na izy ireo; ary izany koa no ninoanareo.
       ¹²Raha torina ho nitsangana tamin'ny maty àry ny Kristy, ahoana ity ilazàn'ny sasany aminareo hoe: tsy misy fitsanganan'ny maty? ¹³Raha tsy misy ny fitsanganan'ny maty, na dia ny Kristy aza tsy nitsangana tamin'ny maty; ¹⁴ary raha tsy nitsangana tamin'ny maty ny Kristy, dia foana ny tori-teninay, foana koa ny finoanareo! ¹⁵Izahay aza dia ho hita fa vavolombelona mandainga ny amin'Andriamanitra, satria tombotomboka foana no nilazanay an'Andriamanitra ho nanangana ny Kristy tamin'ny maty, nefa tsy natsangany izy tsinona raha marina fa tsy mitsangana ny maty. ¹⁶Fa na dia ny Kristy aza dia tsy nitsangana tamin'ny maty, raha tsy mitsangana ny maty. ¹⁷Ary raha tsy mitsangana ny maty, dia foana ny finoanareo; mbola ao aminareo ihany ny fahotanareo, ¹⁸ary very ry zareo nody mandry ao amin'ny Kristy. ¹⁹Ka dia isika no ho fara fahoriana indrindra amin'ny olon-drehetra, raha amin'ity fiainana ity ihany no anantenantsika ny Kristy.
       ²⁰Tsy izany anefa, fa efa nitsangana tamin'ny maty tokoa ny Kristy, ary izy no santatr'izay efa nody mandry; ²¹satria olona iray no nihavian'ny fahafatesan'ny olona ka dia olona iray koa no ihavian'ny fitsanganan'ny maty; ²²ary toy ny ahafatesan'ny olon-drehetra ao amin'i Adama, no hahaveloman'ny olon-drehetra ao amin'ny Kristy, ²³fa manaraka ny laharany avy: ny Kristy no santatra, dia izay an'ny Kristy amin'ny andro hihaviany. ²⁴Rahefa afaka izany, tonga ny farany, dia rahatrizay hatolony amin'Andriamanitra sy amin'ny Ray ny fanjakana, rahefa levony avokoa ny fanapahana sy ny fahefana ary ny hery rehetra. ²⁵Satria tsy maintsy manjaka izy ambara-panaony ny fahavalony rehetra eo ambanin'ny tongony. ²⁶Ny fahafatesana no fahavalo farany horesena, fa ny zavatra rehetra efa nampanekeny ho eo ambanin'ny tongony. ²⁷Ary rahefa nataony hoe: Nampanekena ny zavatra rehetra, dia fantatra mazava fa tsy anisan'izany izay nampanaiky azy ny zavatra rehetra. ²⁸Koa rahefa nampanekena azy ny zavatra rehetra, na izy Zanaka koa aza dia hanaiky izay nampanaiky azy ny zavatra rehetra, mba ho zavatra rehetra amin'izy rehetra Andriamanitra.
       ²⁹Raha tsy izany, ahoana ny amin'ireny atao batemy ho an'ny maty ireny? Raha tsy mitsangana velively ny maty, nahoana ireny no atao batemy ho azy? ³⁰Ary ahoana no dia anaovanay vy very ny ainay mandrakariva? ³¹Marina amin'ny reharehako ao amin'ny Kristy Jesoa Tompontsika noho ny aminareo, ry rahalahy, raha tsy isan'andro aho no toa ho faty ihany e! ³²Raha araka izay hevitr'olombelomana fotsiny no niadiako tamin'ny biby dia tany Efezy, dia inona no soa azoko amin'izany? Raha tsy mitsangana ny maty, aoka hihinana sy hisotro isika, fa rahampitso dia ho faty e! ³³Aza mety hofitahina hianareo, fa ny fiarahana amin'ny ratsy manimba ny fitondran-tena tsara. ³⁴Mifohaza marina, ary aza manota: fa ny sasany izany dia tsy mahalala an'Andriamanitra akory e; hampahamenatra anareo no ilazako izany.
       ³⁵Fa hisy hanao hoe: Hatao ahoana no fanangana ny maty? Vatana toy inona no hiverenany? ³⁶Ry adala, tsy maintsy maty aloha izay afafinao, vao velona indray. ³⁷Ary raha mamafy hianao, tsy ny tenan'izay ho avy no afafinao, fa ny voa fotsiny ihany, na voam-bary izany, na voan-javatra hafa; ³⁸dia vao Andriamanitra no manome tena azy araka izay tiany; samy omeny tena manaraka ny karazany avy ny voa rehetra.
       ³⁹Tsy mitovy ny nofo rehetra, fa hafa ny an'ny olona, hafa ny an'ny biby; hafa ny an'ny vorona, hafa ny an'ny hazandrano. ⁴⁰Misy tenan-javatra any an-danitra, misy tenan-javatra etý an-tany, fa hafa noho ny an'ny etý an-tany ny famirapiratry ny tenan-javatra any an-danitra; ⁴¹hafa ny famirapiratry ny masoandro, hafa ny famirapiratry ny volana, hafa ny famirapiratry ny kintana; ary na ny samy kintana aza, samy manana ny famirapirany.
       ⁴²Toy izany koa ny fitsanganan'ny maty; mety lò izy no afafy, fa tsy mety lò no atsangana; ⁴³tsy misy hajany izy no afafy, fa be voninahitra no atsangana; malemy izy no afafy, fa mahery no atsangana; ⁴⁴vatana manana aina fotsiny no afafy, fa vatana ara-panahy no atsangana.
Fa misy vatana manana aina fotsiny, ary misy vatana ara-panahy; izany no voasoratra hoe: ⁴⁵Adama, lehilahy voalohany, natao aina mahavelona; fa Adama faharoa kosa natao fanahy mahavelona. ⁴⁶Tsy ny ara-pahany anefa no natao voalohany, fa ny manana aina fotsiny, vao ny ara-panahy. ⁴⁷Avy amin'ny tany ny olona voalohany, ka tany; fa avy amin'ny lanitra kosa ny olona faharoa, ka lanitra. ⁴⁸Manahaka ny tany izay rehetra tany; ary manahaka ny lanitra izay rehetra lanitra. ⁴⁹Ary toy ny nitondrantsika ny endriky ny tany no nitondrantsika ny endriky ny lanitra koa.
       ⁵⁰Fa izao indrindra no dia lazaiko, ry rahalahy: tsy mahazo mandova ny fanjakan'Andriamanitra ny nofo aman-drà, ary tsy handova ny tsy fahalòvana ny fahalòvana. ⁵¹Indro, milaza zava-miafina aminareo aho: tsy hody mandry avokoa isika rehetra, fa hovana isika rehetra. ⁵²Rahefa maneno ny trompetra farany, fa hotsofina ny trompetra, dia hitsangana miaraka amin'ny vava ny maty tsy ho lò intsony, ary hovàna indray mipy maso monja isika. ⁵³Fa ity mety lò ity, tsy maintsy hitafy ny tsy fahalòvana; ary ity mety maty ity, hitafy ny tsy fahafatesana.
       ⁵⁴Ary rahefa mitafy ny tsy fahalòvana ity mety lò ity, ka mitafy ny tsy fahafatesana ity mety maty ity, dia ho tanteraka amin'izay ny teny voasoratra hoe: Efa noresena ny fahafatesana ka levona. ⁵⁵Ry fahafatesana ô! aiza ny fandresenao? Ry fahafatesana ô! aiza ny fanindronanao? ⁵⁶Fa ny fahotana no fanindronan'ny fahafatesana; ary ny Lalàna no herin'ny fahotana. ⁵⁷Isaorana anie Andriamanitra, izay nanome antsika ny fandresena, amin'ny alalan'i Jesoa-Kristy Tompontsika!
       ⁵⁸Koa amin'izany, ry rahalahy malalako, aoka hianareo hiorina mafy, tsy hiova, hahefa be mandrakariva amin'ny asan'ny Tompo, fa fantatrareo fa tsy foana ao amin'ny Tompo tsy akory ny fisasaranareo. >