Epistola Faharoan'i Md. Paoly Ho An'ny Koritiana

Toko faha-3

⁵ Tsy ny tenanay akory no ampy hahahevitra zavatra toy ny avy amin'ny tenanay; Andriamanitra ihany no ihavian'ny fahampiany. ⁶ Izy ihany koa no maha-ampy anay ho mpandraharaha amin'ny fanekena vaovao, tsy mpandraharaha amin'ny soratra anefa, fa mpandraharaha amin'ny fanahy, satria ny soratra mahafaty, fa ny fanahy no mahavelona. ⁷ Ary raha ny fandraharaham-pahafatesana voasoratra tamin'ny vato aza nohodidinim-boninahitra, ka tsy nahabanjina ny tavan'i Moizy ny zanak'Israely, noho ny famirapiratry ny voninahiny mandalo foana,

⁸ tsy mainka va fa ny fandraharaham-panahy no hohodidinim-boninahitra? ⁹ Eny, raha ny fandraharahana ny fanamelohana aza nisy voninahitra, dia vao mainka hanan-tombom-boninahitra ny fandraharahana ny fahamarinana; ¹⁰ ka tsy azo lazaina ho voninahitra akory ny an'ilay voalohany, raha oharina amin'ny an'ity ankehitriny ambony lavitra. ¹¹ Satria raha nomem-boninahitra ilay nandalo, vao mainka ho be voninahitra ity maharitra. ¹² Noho izahay manana izany fanantenana izany àry, dia sahy tokoa izahay,

¹³ ka tsy mba manao tahaka an'i Moizy izay nanarona ny tavany mba tsy hahitan'ny zanak'Israely tao aminy ny hahataperan'ny fandraharahana mandalo. ¹⁴ Fa toa nihajamba ny sain'izy ireo, satria mandraka ankehitriny dia tsy nesorina taminy, fa mbola ao ihany, izany saron-tava izany raha mamaky ny tenin'ny fanekena taloha izy, fa ao amin'ny Kristy ihany moa no anesorana izany. ¹⁵ Mandraka ankehitriny, isaky ny vakina ny tenin'i Moizy, dia toa misy sarona manarona ny fon'izy ireo; ¹⁶ fa rahefa mitodika ny Tompo kosa izy, dia hoesorina ny sarona. ¹⁷ Ary tsy iza izany fanahy izany fa ny Tompo; ary izay itoeran'ny fanahin'ny Tompo no misy ny fahafahana. ¹⁸ Koa isika rehetra dia tsy mba voasaron-tava, fa mibanjina ny voninahitry ny Tompo toy ny amin'ny fitaratra; sady ovain'izy Tompo izay fanahy, handray izany endrika izany sy hitombo fahazavana lalandava.

Toko faha-4

¹ Koa tsy ketraka izahay, manana izany fandraharahana izany, araka ny famindram-po natao taminay;

² sanatriavinay ny zava-mahamenatra atao an-katakonana; tsy mandeha an-kafetsena izahay, na manampoka ny tenin'Andriamanitra; fa asehonay tsotra izao ny marina, ka tonga mendrika hitokian'ny olon-drehetra eo anatrehan'Andriamanitra izahay. ³ Matoa misy miafina ny Evanjelinay, dia amin'izay manary tena no iafenany, ⁴ izany hoe amin'ireo tsy mino nohajambain'ny andriamanitr'izao tontolo izao mba tsy hiposahan'ny fahazavam-boninahitry ny Evanjelin'ny Kristy, izay endrik'Andriamanitra. ⁵ Fa tsy tenanay no torinay, fa Kristy Jesoa Tompo, ary izahay dia mpanomponareo noho ny amin'i Jesoa. ⁶ Satria, Andriamanitra izay nandidy hoe: Aoka ny maizina no hiposahan'ny mazava, no nanazava ny fonay, mba hampahazavanay ny fahalalana ny voninahitr'Andriamanitra, izay mitaratra amin'ny tavan'ny Kristy. ⁷ Siny tany anefa no itondranay izany rakitra izany, mba hiharihary fa avy amin'Andriamanitra ny halehiben'ny herin'ny Evanjely, fa tsy avy aminay.

⁸ Poritina hatraiza hatraiza izahay, nefa tsy tery; ampahorina, nefa tsy mamoy fo; ⁹ enjehina, nefa tsy afoy; azera, nefa tsy toro; ¹⁰ entinay amin'ny vatanay lalandava ny fahafatesan'i Jesoa, mba hisehoan'ny fiainan'i Jesoa amin'ny vatanay koa. ¹¹ Fa na dia velona aza izahay, dia atolotra ho amin'ny fahafatesana mandrakariva noho ny amin'i Jesoa, mba hisehoan'ny fiainan'i Jesoa amin'ny nofonay mety maty. ¹² Koa ny fahafatesana no miasa ao aminay, fa ny fiainana kosa ao aminareo. ¹³ Noho izahay manana ilay Fanahin'ny finoana voasoratra hoe: Nino aho, ka niteny, dia mino koa izahay, ka miteny.

¹⁴ Satria fantatray fa izay nanangana an'i Jesoa Tompo tamin'ny maty, dia hanangana anay miaraka amin'i Jesoa koa, sy hanolotra anay aminy miaraka aminareo. ¹⁵ Fa noho ny aminareo no anaovana izany rehetra izany, mba homena be ny fahasoavana, ka hitombo be ny fisaoran'ny maro ho voninahitr'Andriamanitra. ¹⁶ Izany no tsy mahakivy anay; satria na mihalevona aza ny tenanay ivelany, dia havaozina isan'andro kosa ny tenanay anatiny. ¹⁷ Fa ho anay, ny fahoriana kely amin'ny fotoana ankehitriny dia mahavokatra voninahitra lehibe mihoa-pampana maharitra mandrakizay; ¹⁸ fa tsy mibanjina ny hita izahay, fa ny tsy hita; satria ny hita, mandalo, fa ny tsy hita no maharitra mandrakizay.

Toko faha-5

¹ Fantatray fa rahefa rava ity trano lay itoeranay eto an-tany ity, manan-trano tsy nataon-tànan'olona, fa narafitr'Andriamanitra izahay, dia trano haharitra mandrakizay any an-danitra.

² Koa misento ao anatin'ity izahay, fa maniry mafy hitafy ny tranonay avy any an-danitra, ³ raha mbola hita mitafy anefa izahay, fa tsy mitanjaka. ⁴ Satria raha mbola amin'ity trano lay ity koa izahay, dia misento, fa maniry ny tsy hoendahana, fa hitafy ny hafa koa ambonin'ity, mba hatelin'ny fiainana ny mety maty. ⁵ Ary tsy iza no namboatra antsika ho amin'izany, fa Andriamanitra izay efa nanome antsika ny santatry ny Fanahy ihany. ⁶ Koa noho izahay manana mandrakariva izany toky izany, sady mahalala fa lavitra ny Tompo izahay raha mbola mitoetra amin'ny vatana koa

⁷ (satria finoana moa no andehanantsika, fa tsy fahitana), ⁸ dia izany toky izany no itiavanay kokoa ny miala amin'ny vatana, mba hitoetra eo akaikin'ny Tompo. ⁹ Ary izany ihany koa no ikelezanay aina mba hankasitrahan'ny Tompo, na mitoetra amin'ny vatana izahay na miala aminy. ¹⁰ Fa isika rehetra dia samy tsy maintsy hiseho amin'ny fitsaran'ny Kristy mba handraisantsika tsirairay avy izay tandrifin'ny asantsika fony mbola tao amin'ny vatana, na soa na ratsy izany. ¹¹ Koa noho ny fanananay fahatahorana ny Tompo no itadiavanay hampiaiky ny olona; fa Andriamanitra moa dia mahalala anay mazava, ary hianareo koa dia ataoko fa mahalala anay ao amin'ny konsiansinareo.

¹² Tsy midera tena aminareo izahay, fa manome anareo izay ho azonareo hararaotina mba hireharehanareo ny aminay, sy hahazoanareo mamaly izay mitady voninahitra amin'ny fisehoana fotsiny, fa tsy amin'ny ao am-po; ¹³ dia izao: very saina moa izahay, ho an'Andriamanitra; mitombin-tsaina kosa indray, ho anareo. ¹⁴ Fa terin'ny fitiavan'ny Kristy antsika izahay, satria fantatray marina fa maty ho an'ny olona rehetra ny olona iray, ka dia maty koa izy rehetra; ¹⁵ ary maty ho an'ny olona rehetra izy, mba tsy ho velona ho an'ny tenany intsony izay velona, fa ho an'izay maty sy nitsangana ho azy ireo. ¹⁶ Koa dia tsy mahalala olona araka ny nofo intsony izahay; ary na dia nahalala ny Kristy araka ny nofo aza izahay; dia tsy araka izany intsony no ahalalanay azy ankehitriny.

¹⁷ Noho izany, na iza na iza ao amin'ny Kristy, dia zava-boary vaovao izy, ka lasa ny zavatra taloha, fa indro tonga vaovao ny zavatra rehetra. ¹⁸ Ary tsy iza no nihavian'izany zavatra rehetra izany, fa Andriamanitra, izay nampihavana antsika aminy indray tamin'ny alalan'i Jesoa-Kristy, sady nanome anay ny fandraharaham-pihavanana;