Ny Salamo
Toko faha-49
11 Tsy maintsy ho hitany: ny olon-kendry maty; ny adala aman-ketrina koa levona torak'izany, ka mamela ny fananany ho an'ny hafa.12 Heverin'izy ireo fa ho mandrakizay ny tranony; ka haharitra mandritra ny taona mifandimby ny fonenany, ary tononiny amin'ny anarany ny taniny.
13 Kanjo tsy maharitra, na amin'ny voninahiny aza, ny olombelona: mitovy amin'ny biby izay levona koa izy.
14 Izany no alehan'ireo olona be hambo loatra, mbamin'izay manaraka azy, manaiky ny teniny. - Selà.
15 Roahina toy ny biby fiompy izy ho any amin'ny Seoly, ny fahafatesana no mpiandry azy. Manapaka azy ireo nony maraina ny olo-mahitsy, ary ny ambiroany dia hihalevona any amin'ny Seoly, tsy hisy fonenana hafa.
16 Fa Andriamanitra kosa, hamonjy ny aiko amin'ny herin'ny Seoly, fa handray ahy ho any aminy izy. - Selà.
17 Aza matahotra ary, raha misy olona tonga manan-karena, ka mitombo ny harem-be ao an-tranony.
18 Fa tsy hahatondra na inona na inona izy, rahefa maty; tsy hidina miaraka aminy ny harem-beny.
19 Na manao ny tenany ho sambatra aza izy amin'ny andro iainany; na midera anao amin'ny fifaliana anarananao fo aza ny olona;
20 dia handeha hianao hikambana amin'ny razanao izay tsy hahita ny mazava intsony mandrakizay.
21 Ny olombelona na dia ao anatin'ny voninahiny aza, dia tsy mahafantatra; mitovy amin'ny biby izay levona izy.
Toko faha-50
1 Salamon'i Asafa. Miteny Andriamanitra, Elohima, Iaveh, manainga ny tany, hatramin'ny fiposahan'ny masoandro, ka hatramin'ny filentehany.2 Avy ao Siona, fahatsaran-tarehy lavorary, no amirapiratan'Andriamanitra.
3 Avy ny Andriamanitsika, ka tsy hangina; afo mandevona no eo alohany, tafio-drivotra mahery no manodidina azy.
4 Miantso ny lanitra ambony izy, mbamin'ny tany koa, mba hitsara ny vahoakany.
5 Anangony izay miraiki-po amiko aho, dia ireo nanao fanekena amiko, amin'ny sorona.
6 Ary mitory ny fahamarinany ny lanitra, fa Andriamanitra no ndeha hitsara. - Selà.
7 Mihainoa, ry vahoakako, fa hiteny aho; henoy, ry Israely, fa hananatra aho, Izaho no Elohima, Andriamanitrao.
8 Tsy ny amin'ny soronao no aniniako anao, fa eo anatrehako mandrakariva ny soronao dorana.
9 Tsy haka izay ombalahy ao an-tranonao aho, na izay osilahy ao am-balanao.
10 Fa ahy avokoa ny biby any an'ala, mbamin'ny biby eny an-tendrombohitra, an'arivony.
11 Fantatro daholo ny voromanidina eny an-tendrombohitra, ary eo am-pelatanako izay mihetsiketsika rehetra eny an-tsaha.
12 Raha mba noana aho, tsy hilaza aminao akory, fa ahy avokoa izao tontolo izao sy izay ao aminy.
13 Moa mihinana izay nofon'ombalahy va aho? Moa misotro izay ran'osilahy va aho?
14 Ny fisaorana no atero ho sorona ho an'Andriamanitra, ary efao amin'ny Avo indrindra ny voadinao.
15 Antsoy amin'ny andron'ny fahoriana aho, dia hamonjy anao; ka hanome voninahitra ahy hianao.
16 Fa amin'ny ratsy fanahy kosa, dia hoy Andriamanitra: Ahoana no mba anononanao ny lalàko, sy anaovanao am-bava ny fanekeko,
17 izay hianao olona mankahala fifehezana, sy manifika ny teniko any ivohonao?
18 Raha mahita mpangalatra hianao, dia vary lena hianao sy izy, ary miombona amin'ny mpaka vadin'olona hianao.
19 Ny vavanao, alefanao hiteny ratsy, ary ny lelanao manira fitaka.
20 Mipetraka hianao, dia miteny mamely ny rahalahinao, sady manala baraka ny zanakalahin-dreninao.
21 Izany no nataonao, nefa nangina ihany aho, ka dia noheverinao fa mitovy aminao aho, kanjo indro aho hananatra anao, sy hanampatra izany rehetra izany eo imasonao.
22 Koa mitandrema ary, hianareo manadino an'Andriamanitra, fandrao ataoko potika, ka tsy hisy hamonjy.
23 Izay manatitra ny fisaorana ho sorona no manome voninahitra ahy; ary izay mandamina ny làlany no hanehoako ny famonjen'Andriamanitra.
Toko faha-51
1 Ho an'ny mpampianatra hira. Salamo nataon'i Davida,2 fony Natàna mpaminany nankao aminy, nony efa nandeha tamin'i Betsabea izy. 3 Andriamanitra ô, mamindrà fo amiko, araka ny fiantranao; vonoy ny hadisoako, araka ny haben'ny famindram-ponao.
4 Sasao tanteraka aho amin'ny heloko, ary diovy aho amin'ny fahotako.
5 Fa mihaiky ny hadisoako aho, ary eo anatrehako mandrakariva ny fahotako.
6 Taminao irery ihany no nanotako; nanao izay ratsy eo imasonao aho, mba ho hitan'ny olona fa marina hianao amin'ny teny fitsaranao, ka tsy manan-tsiny, amin'ny fitsaranao.
7 Indro izaho teraka tamin'ny heloka; i neny koa torontoronina ahy tamin'ny fahotana.
8 Indro anefa tianao mba ho ao anatin'ny fo ny fahitsiana; dia ampahafantaro ahy, ato anatiko, ny fahendrena.
9 Diovy amin'ny hisopa aho, dia hadio; sasao aho, dia ho fotsy noho ny oram-panala.
10 Ampandreneso fifaliana amam-piravoravoana aho, dia hifaly ny taolana izay efa novakivakinao.
11 Afeno ny tavanao ny fahotako, ary vonoy avokoa ny heloko.
12 Ry Andriamanitra ô, amorony fo madio aho; ary fanahy mihenjana no havaozy ato anatiko.
13 Aza ariana lavitra ny tavanao aho; aza esorina amiko ny fanahinao masina.
14 Ampodio ny fifaliana amin'ny famonjenao, ary tohany amin'ny fananana fo mazoto aho.
15 Hampianariko ny làlanao, ry zareo mandika azy, ka hiverina aminao indray ny mpanota.
16 Andriamanitra ô, ry Andriamanitry ny famonjena ahy, afaho amin'ny ra nalatsaka aho, dia hidera ny fahamarinanao ny vavako.